Ο Τάκης Λεμονής λοιπόν ανέλαβε τη τεχνική ηγεσία του Πανιωνίου στη μετά – Λίνεν εποχή. Η επιλογή του Κωνσταντίνου Τσακίρη στο πρόσωπο του Ελληνα τεχνικού έγινε με βασικό κριτήριο ότι ο Λεμονής γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα στη Νέα Σμύρνη, μπορεί να επιβάλλει ισορροπία (προσέξτε όχι πειθαρχία...) στα «κυανέρυθρα» αποδυτήρια και παράλληλα με τους παίκτες που έχει ο Πανιώνιος να παίξει καλό ποδόσφαιρο. Ο Τάκης Λεμονής είναι μια ιδιαίτερη προσωπικότητα του ελληνικού ποδοσφαίρου. Το όνομά του είναι ταυτόσημο με τον πάγκο του Ολυμπιακού, ενώ και ο ίδιος δεν έχει κρύψει ότι υποστηρίζει την ομάδα του Πειραιά. Βέβαια είναι και επαγγελματίας, ζει από την δουλειά του προπονητή και γι’ αυτό προσεληφθεί από τον Πανιώνιο.
Με τον Λεμονή κανένας φίλαθλος δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα επειδή υποστηρίζει την ομάδα του ΟΣΦΠ. Ούτε βέβαια ότι κάθισε δυο διαφορετικές φορές στον πάγκο των Πειραιωτών. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν ο Λεμονής άφησε στα «κρύα του λουτρού» την Σκόντα Ξάνθη πριν από δυο χρόνια και πήγε στον Ολυμπιακό. Ο Λεμονής ενώ είχε κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα με την Θρακική ομάδα προτίμησε να «ακούσει» το κάλεσμα του Σωκράτη Κόκκαλη. Αυτή η επιλογή του τον ακολουθεί και όταν στη μέση της περσινής σεζόν ο Κόκκαλης τον έδιωξε σαν στημένη λεμονόκουπα κανένας δεν στεναχωρήθηκε.
Ο Λεμονής έμεινε μακριά από τους πάγκους σχεδόν ένα χρόνο. Ισως να ήθελέ να ξεχαστεί η ενέργεια του να «πουλήσει» την Ξάνθη για τον Ολυμπιακό, ίσως γιατί καμία ομάδα δεν τον εμπιστευόταν γιατί ήταν πολύ «γάβρος», πολλά ίσως θα μπορούσα να γράψω. Πριν από τρεις μέρες όταν ο Εβαλντ Λίνεν απολύθηκε, το όνομα του Τάκη Λεμονή (ξανά) ακούστηκε για την ομάδα της Νέας Σμύρνης. Στη συνάντηση που είχε ο Ελληνας προπονητής στο σπίτι του Κωνσταντίνου Τσακίρη εκείνο που μέτρησε (σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές μου) ήταν η θέληση του Λεμονή να δουλέψει στον Πανιώνιο. Μάλιστα δεν συζήτησε για λεφτά σχεδόν καθόλου. «Δώσε μου ένα λευκό συμβόλαιο να υπογράψω, βάλε όποιο ποσό θες και τα υπόλοιπα θα τα πούμε το καλοκαίρι» φέρεται να είπε στον Τσακίρη. Και έτσι έγινε υπέγραψε συμβόλαιο για 6 μήνες.
Ο Λεμονής καταλαβαίνει ότι ο Πανιώνιος είναι η τελευταία του ελπίδα να «επιστρέψει» στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Η Ομάδα της Νέας Σμύρνης έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Είναι λίγο αριστερή, λίγο κοσμοπολίτική, λίγο «περίεργη». Μια ομάδα που κουβαλά ανεξίτηλο το σημάδι της προσφυγιάς. Δεν μπορείς να την πεις μικρή, αλλά ούτε και μεγάλη ομάδα. Ο Τσακίρης παλιότερα είχε πει ότι οι Πανιώνιοι είναι σαν τους Εβραίους. «Παντού υπάρχει έστω και ένας Πανιώνιος, σαν τους Εβραίους είμαστε», είχε πει ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ. Και ειλικρινά σας λεω έχει απόλυτο δίκιο. Για τον Λεμονή λοιπόν ο Πανιώνιος μπορεί να γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Να «ξεπλυθεί» η «αμαρτία» του πουλήματος της Σκόντα Ξάνθης και έτσι να επιστρέψει αγνός και «καθαρός» στην ελληνική ποδοφοσφαιρική πραγματικότητα.
Στη Νέα Σμύρνη ο Λεμονής θα βρει καλές συνθήκες να δουλέψει. Σύγχρονο προπονητικό κέντρο, ιδιοκτήτη που πληρώνει, καλούς παίκτες. Βέβαια έχει και πολλά προβλήματα που θα πρέπει να λύσει και όχι να προσπεράσει (όπως έκανε ο Λίνεν το τελευταίο διάστημα». Να τιθασεύσει τον Χούτο (γίνεται άραγε;), να ξεσκαρτάρει το ρόστερ της ομάδας που έχει 38 παίκτες (ούτε ερασιτεχνικός σύλλογος δεν έχει τόσους παίκτες...), να διορθώσει την «τρύπια» άμυνα και το μεγαλύτερο να «κερδίσει» τους «κυανέρυθρους» φιλάθλους πολλοί από τους οποίους είναι «δεμένοι» με τον Εβαλντ Λίνεν. Ολα δείχνουν ότι ο Λεμονής έχει βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό του. Να συνεχίσει το πετυχημένο έργο του Λίνεν, να κάνει τον Πανιώνιο ανταγωνιστικό και έτσι να κερδίσει και αυτός την εκτίμηση του φίλαθλου κοινού.
Ισως γι’ αυτό το λόγο ενώ οι παράγοντες του Πανιωνίου του πρότειναν συμβόλαιο διάρκειας 1,5 χρόνο, αυτός προτίμησε να υπογράψει για 6 μήνες και να ξανασυζητήσει το καλοκαίρι. Γνωρίζει καλά ότι έξι μήνες είναι αρκετοί για να δείξει θετικό (ή αρνητικό...) έργο και έτσι είτε να συνεχίσει καταξιωμένος στον «κυανέρυθρο» πάγκο, είτε να επιστρέψει στην μοναξιά του όπως όλο το προηγούμενο χρόνο. Εξάλλου μεγάλο παιδί είναι και γνωρίζει ότι όλοι μας στη ζωή «πληρώνουμε» τις επιλογές μας. Απλά όλοι επιζητούμε μια δεύτερη ευκαιρία και όλα δείχνουν ότι η δεύτερη ευκαιρία του Λεμονή είναι ο Πανιώνιος. Δεύτερη και πιθανότατα η τελευταία...
Με τον Λεμονή κανένας φίλαθλος δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα επειδή υποστηρίζει την ομάδα του ΟΣΦΠ. Ούτε βέβαια ότι κάθισε δυο διαφορετικές φορές στον πάγκο των Πειραιωτών. Το πρόβλημα δημιουργήθηκε όταν ο Λεμονής άφησε στα «κρύα του λουτρού» την Σκόντα Ξάνθη πριν από δυο χρόνια και πήγε στον Ολυμπιακό. Ο Λεμονής ενώ είχε κάνει εξαιρετικό ξεκίνημα με την Θρακική ομάδα προτίμησε να «ακούσει» το κάλεσμα του Σωκράτη Κόκκαλη. Αυτή η επιλογή του τον ακολουθεί και όταν στη μέση της περσινής σεζόν ο Κόκκαλης τον έδιωξε σαν στημένη λεμονόκουπα κανένας δεν στεναχωρήθηκε.
Ο Λεμονής έμεινε μακριά από τους πάγκους σχεδόν ένα χρόνο. Ισως να ήθελέ να ξεχαστεί η ενέργεια του να «πουλήσει» την Ξάνθη για τον Ολυμπιακό, ίσως γιατί καμία ομάδα δεν τον εμπιστευόταν γιατί ήταν πολύ «γάβρος», πολλά ίσως θα μπορούσα να γράψω. Πριν από τρεις μέρες όταν ο Εβαλντ Λίνεν απολύθηκε, το όνομα του Τάκη Λεμονή (ξανά) ακούστηκε για την ομάδα της Νέας Σμύρνης. Στη συνάντηση που είχε ο Ελληνας προπονητής στο σπίτι του Κωνσταντίνου Τσακίρη εκείνο που μέτρησε (σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές μου) ήταν η θέληση του Λεμονή να δουλέψει στον Πανιώνιο. Μάλιστα δεν συζήτησε για λεφτά σχεδόν καθόλου. «Δώσε μου ένα λευκό συμβόλαιο να υπογράψω, βάλε όποιο ποσό θες και τα υπόλοιπα θα τα πούμε το καλοκαίρι» φέρεται να είπε στον Τσακίρη. Και έτσι έγινε υπέγραψε συμβόλαιο για 6 μήνες.
Ο Λεμονής καταλαβαίνει ότι ο Πανιώνιος είναι η τελευταία του ελπίδα να «επιστρέψει» στην ελληνική ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Η Ομάδα της Νέας Σμύρνης έχει πολλές ιδιαιτερότητες. Είναι λίγο αριστερή, λίγο κοσμοπολίτική, λίγο «περίεργη». Μια ομάδα που κουβαλά ανεξίτηλο το σημάδι της προσφυγιάς. Δεν μπορείς να την πεις μικρή, αλλά ούτε και μεγάλη ομάδα. Ο Τσακίρης παλιότερα είχε πει ότι οι Πανιώνιοι είναι σαν τους Εβραίους. «Παντού υπάρχει έστω και ένας Πανιώνιος, σαν τους Εβραίους είμαστε», είχε πει ο ιδιοκτήτης της ΠΑΕ. Και ειλικρινά σας λεω έχει απόλυτο δίκιο. Για τον Λεμονή λοιπόν ο Πανιώνιος μπορεί να γίνει η κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Να «ξεπλυθεί» η «αμαρτία» του πουλήματος της Σκόντα Ξάνθης και έτσι να επιστρέψει αγνός και «καθαρός» στην ελληνική ποδοφοσφαιρική πραγματικότητα.
Στη Νέα Σμύρνη ο Λεμονής θα βρει καλές συνθήκες να δουλέψει. Σύγχρονο προπονητικό κέντρο, ιδιοκτήτη που πληρώνει, καλούς παίκτες. Βέβαια έχει και πολλά προβλήματα που θα πρέπει να λύσει και όχι να προσπεράσει (όπως έκανε ο Λίνεν το τελευταίο διάστημα». Να τιθασεύσει τον Χούτο (γίνεται άραγε;), να ξεσκαρτάρει το ρόστερ της ομάδας που έχει 38 παίκτες (ούτε ερασιτεχνικός σύλλογος δεν έχει τόσους παίκτες...), να διορθώσει την «τρύπια» άμυνα και το μεγαλύτερο να «κερδίσει» τους «κυανέρυθρους» φιλάθλους πολλοί από τους οποίους είναι «δεμένοι» με τον Εβαλντ Λίνεν. Ολα δείχνουν ότι ο Λεμονής έχει βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό του. Να συνεχίσει το πετυχημένο έργο του Λίνεν, να κάνει τον Πανιώνιο ανταγωνιστικό και έτσι να κερδίσει και αυτός την εκτίμηση του φίλαθλου κοινού.
Ισως γι’ αυτό το λόγο ενώ οι παράγοντες του Πανιωνίου του πρότειναν συμβόλαιο διάρκειας 1,5 χρόνο, αυτός προτίμησε να υπογράψει για 6 μήνες και να ξανασυζητήσει το καλοκαίρι. Γνωρίζει καλά ότι έξι μήνες είναι αρκετοί για να δείξει θετικό (ή αρνητικό...) έργο και έτσι είτε να συνεχίσει καταξιωμένος στον «κυανέρυθρο» πάγκο, είτε να επιστρέψει στην μοναξιά του όπως όλο το προηγούμενο χρόνο. Εξάλλου μεγάλο παιδί είναι και γνωρίζει ότι όλοι μας στη ζωή «πληρώνουμε» τις επιλογές μας. Απλά όλοι επιζητούμε μια δεύτερη ευκαιρία και όλα δείχνουν ότι η δεύτερη ευκαιρία του Λεμονή είναι ο Πανιώνιος. Δεύτερη και πιθανότατα η τελευταία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου