"Κυανέρυθρες" απόψεις

10.000 ΠΕΙΡΑΖΕΙ

"Μάκη εγώ όπως και εκαντοντάδες φίλοι της ομάδας παρακολουθούμε τακτικότατα την ενημέρωση που μας προσφέρεις και πολύ συχνά τις εξαιρετικά ενδιαφέρουσες απόψεις που παρουσιάζονται στο blog. Ουδέποτε στο παρελθόν όπως,και συ μπορείς να διαβεβαιώσεις, έχω τοποθετηθεί σε κάποιο θέμα αφού έχω αποφασίσει εδώ και αρκετά χρόνια να απέχω από κάτι τέτοιο.
Ωστόσο αυτή την φορά ομολόγω δεν άντεξα και αποφάσισα να σου αναφέρω τους 10.000 λόγους για τους οποίους η ήττα από τον ΠΑΟ μας πειράζει...
Το Σάββατο βράδυ δεν κέρδισε ο Παναθηναικός έχασε ο Πανιώνιος! Και αυτή η ήττα μας πειράζει γιατί προήλθε από ομάδα που στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο θυμίζει ποδοσφαιρικό "μπουλούκι" που επί 90 λεπτά έψαχνε το κεφάλι του Μάντζιου... χωρίς να παίξει ουσιαστικά ούτε ένα 10λεπτο υποφερτό ποδόσφαιρο, έχοντας μία ποδοσφαιρική "μαιμού" στη σύνθεση της που περιφέροταν στο γήπεδο με τα χέρια ψηλά, μια ομάδα που στο 60 μένει με 10 παίκτες, δέχεται στην ίδια φάση την ισοφάριση και θα προτιμούσε εκείνη την ώρα να λυτρωθεί από τον Ζωγράφο με το σφύριγμα της λήξης του αγώνα, μας πειράζει που δεχόμαστε ένα γκολ από τον επελαύνοντα ¨τσολιά¨ Γκούμα που έχει πάρει φόρα από το κέντρο του γηπέδου με σχεδόν όλους τους ποδοσφαιριστές μας στην μεγάλη περιοχή και είναι η δεύτερη φορά που συμβαίνει αυτό μετά τον απίθανο Καφέ της ΑΕΚ που πάλι βρίσκεται μόνος του στην μεγάλη περιοχή στο 94΄, μας πειράζει γιατί από τον ¨Μεγάλο" αντίπαλο μας ούτε οι φανέλες δεν τρομάζουν πιά, ειδικά μάλιστα τους Διαιτητές.
Μάκη κάθισα στο γήπεδο περίπου μισή ώρα μετά την λήξη του παιχνιδιού και ειλικρινά δεν είδα ούτε ένα φίλαθλο να φεύγει ¨χαρούμενος¨ από την ήττα μας, ούτε έναν που να έδειχνε ότι ο τρόπος που χάσαμε δεν τον πειράζει...
Παρακολουθώ τον Ιστορικό περισσότερο από 2 δεκαετίες και έχω πεί στον εαυτό μου δεκάδες δεν πειράζει, τόσα πολλά που ούτε τα θυμάμαι, γιατί αυτός άλλωστε ήταν ο μόνος τρόπος άμυνας μας στις δύσκολες στιγμές που έχει περάσει αυτός ο Σύλλογος.
Σήμερα όμως ή μάλλον εδώ και δύο χρόνια κάτι έχει αλλάξει!!! Οι 10.000 φίλοι χθές και οι 15.000 αύριο, ήρθαν και θα έρθουν γιατί αρχίζουν να εισπράτουν, κάπως αργά βέβαια, το δεδομένο ότι αυτός ο Πανιώνιος βαρέθηκε να είναι ο ¨καρπαζοεισπράκτορας¨ των μεγάλων του κέντρου, χόρτασε από τα δεν πειράζει.
Στο ποδόσφαιρο και γενικότερα στον αθλητισμό υπάρχουν δεκάδες λόγοι για τους οποίους μία ομάδα μπορεί να μην έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα όπως:
οι τραυματισμοί των παιχτών, το ντεφορμάρισμα κάποιων, η ατυχία σε ένα παιχνίδι, μία κακή διαιτησία, κάποιες άστοχες μεταγραφές, ένας ικανός προπονητής που δεν προσαρμόστηκε στα ελληνικά δεδομένα και άλλοι.
Εκείνο όμως που παραμένει σταθερά σε ένα Μεγάλο Σύλλογο είναι η δυσφορία του στις ήττες και αυτό δεν μετακινείται, ούτε προσαρμόζεται. Ο χαρακτήρας της ομάδας που δεν γουστάρει να χάνει καλλιεργείται σιγά σιγά, γίνεται κουλτούρα, βίωμα, αγωνιστική συμπεριφορά.
Περιουσιακό στοιχείο αναλλοίωτο στο χρόνο που πρέπει να καλλιεργούμε είναι η πίστη και η βεβαιότητα όλων όσων φοράνε την Κυανέρυθρη φανέλα ότι μπορούμε να κερδίσουμε τους πάντες και μας πειράζει να χάνουμε ακόμα και από την BARCELONA.
Με τα ¨δεν πειράζει¨ νομίζω ότι το μήνυμα που στέλνουμε ειδικά στους νεαρούς ποδοσφαιριστές της ομάδας σήμερα και στους μελλοντικούς αύριο είναι ότι μπορούμε να χωνεύουμε τέτοιες ήττες, τις οποίες θα ξεχάσουν μόλις μεταγραφούν σε κάποια μεγάλη ομάδα του κέντρου.
Τον Λεβαδειακό, τον Πανσεραικό και τα Τρίκαλα δεν πειράζει.
Εμάς μας πολυπειράζει όταν μάλιστα προέρχεται από ένα τέτοιο αντίπαλο.
Αναφέρομαι προσωπικά σε σένα γιατί γνωρίζω ότι διαμορφώνεις άποψη μέσα από τον γραπτό και ηλεκτρονικό τύπο, συντελείς όπως όλοι μας βέβαια σε αυτό που πρίν αποκάλεσα αγωνιστική κουλτούρα.
Όπως όλοι όσοι χειροκρατάμε την ομάδα μετά από μία ήττα για να την εμψυχώσουμε, επειδή πιστεύουμε στη προσπάθεια της, έτσι και συ γνωρίζω ότι από την θέση σου προσπαθείς να τονώσεις την ψυχολογία των παικτών για τους επερχόμενους δύσκολους αγώνες, θέλω όμως και οι ποδοσφαιριστές και όσοι διαμορφώνουν άποψη να κάνουν την αυτοκριτική τους και όχι να τους προσφέρουμε ένα εύκολο δεν πειράζει...
Τώρα δημιουργείται στο Πανιώνιο μία άλλη αντίληψη, μια νέα γενιά φιλάθλων που δεν αναζητεί άλλοθι στα δικά μας δεν πειράζει..."

Γαβριήλ Χαντάντ

Ο ΠΑΟ άξιζε να νικήσει, ο Πανιώνιος μπορούσε να μην χάσει...

"Αυτό το παιχνίδι μου αφήνει μία γλυκόπικρη γεύση... Από την μία πρώτη φορά βλέπω τόσο γεμάτο το γήπεδο της Νέας Σμύρνης. Από τις «νέες» γενιές Πανιώνιων το 1998 ήμουν σε μικρή ηλικία για να έχω πολύ ζωντανές μνήμες. Μετά λοιπόν από χρόνια αμφισβήτησης στον Μπέο έρχεται αυτή η ομάδα, δύο χρονιές 5η χωρίς όμως να δείχνει ότι μπορεί το κάτι παραπάνω (μέχρι τώρα).

Δεν με έπειθε. Ήξερα ότι διαθέτουμε εξαιρετικό σύνολο αλλά πάντα κάπου χαλά η συνταγή. Ήξερα πως μπορεί μια μέρα αυτό το σύνολο να ενεργοποιηθεί και να κάνει μεγάλα πράγματα. Δεν ήξερα όμως πως και πότε. Το ανακάλυψα όταν στην ομάδα ήρθε ο Ρεκόμπα και ο Εσταγιανόφ. Αυτοί είπα θα το ενεργοποιήσουν. Και όντως η ομάδα αρχίζει να δείχνει καλά δείγματα από το 1 ως το 79. Και όντως αποκτά αυτοπεποίθηση. Και όντως δείχνει πως φέτος όταν θα είναι καλύτερη θα νικά σε αντίθεση με άλλες χρονιές. Ήρθε και το παιχνίδι με τον ΠΑΟ. Ο Παναθηναϊκός φοβερά πιεσμένος από δύο πολύ κακά αποτελέσματα έψαχνε διέξοδο. Δεν μπορούσε να σκευτεί άλλο αποτέλεσμα. Και παρ’ ότι αδικήθηκε κατάφερε να νικήσει. Ποιος αμφισβητεί πως αν ήταν ο Πανιώνιος στην θέση του Εργοτέλη ο ΠΑΟ δεν θα είχε χάσει
με μεγαλύτερη διαφορά;

Η ομάδα δεν έδειξε όμως την ζωντάνια που έδειξε άλλες φορές. Και δεν είχε την τύχη που είχε άλλες φορές. Παρ’ όλα αυτά και πάλι μπορούσε να νικήσει. Μετά την ισοφάριση όλα ήταν πιθανά. Μία άξια ισοφάριση άσχετα με την αποβολή. Δεν αισθάνομαι προδομένος ούτε απογοητευμένος. Το ψιλοπερίμενα μετά το ΠΑΟ – Εργοτέλης. Αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι πως δεν θα ξαναδώ 10.000 κόσμο στην Νέα Σμύρνη. Φοβάμαι πως δεν θα ξαναδώ τροχονόμο στην Μεγάλου Αλεξάνδρου. Γιατί αυτός ο κόσμος που ήρθε πιθανόν δεν έχει την υπομονή που έχω εγώ και αρκετοί άλλοι Πανιώνιοι που πήγαιναν ακόμα και στα παιχνίδια με τον Ακράτητο επί εποχής Μπέου. Και είναι κρίμα. Κρίμα γιατί ο Πανιώνιος ίσως έχασε την ευκαιρία να εξασφαλίσει ένα γεμάτο γήπεδο για πολλά παιχνίδια. Και πραγματικά δεν μπορείτε να πιστέψετε πόσο θέλω να βγω λάθος.

Υ.Γ. Αν το κρίνεται άξιο δημοσίευσης, δημοσιεύστε το. Αν πάλι όχι δεν με πειράζει. Εγώ απλά έγραψα αυτό που αισθάνομαι και είμαι χαρούμενος γιαυτό"

Γιώργος Λ.