Ο πρώην προπονητής της ομάδας Εβαλντ Λίνεν έκανε δηλώσειςε σε γερμανική ιστοσελίδα όπου αναφέρει: «Είναι αλήθεια ότι δεχόμουν πιέσεις να χρησιμοποιώ παίκτες κάτω των 23 ετών! Η φιλοσοφία μου δεν ήταν αντίθετη στο να δουλεύω με νέα παιδιά, μόνο που αυτός (σ.σ.: η ερώτηση αφορούσε τον αθλητικό διευθυντή, τον οποίο ο κ. Λίνεν δεν κατονόμασε, αλλά εκείνη την περίοδο χρέη εκτελούσε ο Γιώργος Τσέλιος) ενδιαφερόταν για την άμεση πώλησή τους»!Τι συνέβη με τον Λάμπρο Χούτο;
«Η όλη διαδικασία ήταν ανυπόφορη για μένα. Ο πρόεδρος δεν έδινε μια οριστική λύση. Το επεισόδιο ήταν απλώς η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Τα υπόλοιπα ήταν αναμενόμενα».
Μετανιώσατε που πήγατε στον Πανιώνιο;
«Σε καμία περίπτωση. Πέρασα υπέροχα, πετύχαμε σπουδαία πράγματα και ετοιμαζόμασταν να φτιάξουμε ένα καινούργιο γήπεδο. Δυστυχώς, όμως, ο κ. Τσακίρης έχασε το ενδιαφέρον του για τον σύλλογο»!
ΣΧΟΛΙΟ "Κ.Ν."
Βρε, βρε τον "εναν από μας" βρήκε την ευκαιρία να πει... "αλήθειες"!!! Μάλιστα! Ας δεχθώ ότι όλα όσα υποστηρίζει ο Λίνεν είναι αλήθεια. Γιατί κύριε Λίνεν δεν τα έλεγες αυτά τόσα χρόνια; Γιατί όταν ήσουν πανίσχυρος και αγαπητός δεν έβγαινες να τα πεις αφού τόσο αγαπούσες την ομάδα; Γιατι;
Αλήθεια πότε έγινε ανυπόφορη η κατάσταση με τον Χούτο πριν ή μετά την άφιξη του Ρεκόμπα; Πρίν ή μετά τις μαγκιές του Ραμντάν;
Να σου πω λοιπόν εγώ γιατί δεν τα έλεγες τότε. Γιατί κύριε Λίνεν επί 2,5 χρόνια συνεργαζόσουν άψογα με τον κ. Τσέλιο. Γιατί κύριε Λίνεν έλεγες ναι στις μεταγραφές τύπου Πλασκόνι, Χετεμάι, Ντρσεκ, Λανγκαμπ, Ντιαβαρά, Ντακόλ, Φακίνου, Γιάννου, Κόντι, Καπετάνου, Σιαλμά, Παλάσκα, Παπαβασιλείου, Βάγκνερ.
Γιατί κύριε Λίνεν μόνο για τρεις παίκτες έβαλες βέτο. Στην μη μεταγραφή του Γιάχιτς, στην πώληση του Φερνάντεζ που είχε τσακωθεί με τον αγαπημένο σου κουμπάρο και στην αποδέσμευση του Πλετς. Γιατί;
Γιατί κύριε Λίνεν μόνο για τρεις παίκτες έβαλες βέτο. Στην μη μεταγραφή του Γιάχιτς, στην πώληση του Φερνάντεζ που είχε τσακωθεί με τον αγαπημένο σου κουμπάρο και στην αποδέσμευση του Πλετς. Γιατί;
Ο Πανιώνιος κύριε Λίνεν πήρε πολλά από την παρουσία σου στον πάγκο του. Αλλά σου έδωσε και πολλά. Αν δεν κανω λάθος η μοναδική ομάδα που οδήγησες στην Ευρώπη είναι ο Πανιώνιος. Και να ξέρετε κύριε Λίνεν ότι ο Πανιώνιος είχε στο πάγκο του πολύ μεγαλύτερους προπονητές (Τζο Μάλετ, Χέλμουτ Σενέκοβιτς, Ούρμπεν Μπραμς, Γιάννης Κυράστας) οι οποίοι σε πολύ δυσκολότερες εποχές είχαν την ομάδα ψηλά.
Και επειδή κύριε Λίνεν εσύ μπορεί να θεωρείς ότι οι Πανιώνιοι είναι λωτοφάγοι αναδημοσιεύω το κείμνεο μου μετά το ματς με την Μπορντώ (τι θυμάσαι άραγε;).
Αγαπητέ Εβαλντ χάσαμε...
Αγαπητέ Εβαλντ σου γράφω αυτές τις γραμμές παρ' ότι δεν έχω ηρεμήσει από τον αποκλεισμό. Οπως ξέρεις η εκτίμηση και ο σεβασμός που τρέφω στο πρόσωπο σου είναι απεριόριστος. Σε θεωρώ πολύ καλό προπονητή και η συμβολή σου στην αγωνιστική αναγέννηση του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ είναι καθοριστική. Ομως αγαπητέ μου Εβαλντ την Τετάρτη το βράδυ δεν ήσουν στην καλύτερη δυνατή φόρμα. Δυστυχώς για τον σύλλογο, τους παίκτες, τους φιλάθλους και για σένα φυσικά, έχεις την ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΥΘΥΝΗ για τον αποκλεισμό του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ. Ενός αποκλεισμού που ΜΙΚΡΥΝΕ τον σύλλογο αγαπητέ Εβαλντ. Τον γύρισε 50 χρόνια πίσω. Ξέρεις τι θα μείνει στην ιστορία; Οτι τα "δευτερότριτα" της Μπορντώ όχι απλά νίκησαν και απέκλεισαν κάποιον Πανιώνιο στην Αθήνα, αλλά ότι αυτό έγινε με 0-2 σε βάρος των "Γιρονδίνων". Χάθηκε μοναδική ευκαιρία να γράψει ιστορία ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ αφήνοντας εκτός έναν κολοσό όπως η Γαλατασαράι.
Γιατί αγαπητέ Εβαλντ όπως παίρνεις τις δάφνες της δόξας στις νίκες, έτσι θα πρέπει να δέχεσαι και την πίκρα της ήττας. Μιας ήττας αγαπητέ μου Εβαλντ που είχες καθοριστική σύμβολη. Δυστυχώς! Προσπάθησα να διώξω τον πειρασμό να μπω σε αγωνιστικά θέματα, όμως όσο και αν προσπάθησα το γεγονός ότι στα 44 μου χρόνια έμεινα άγρυπνος για μια ήττα του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ, δεν μ' άφησε.
Αγαπητέ Εβαλντ ο αγώνας άρχισε με τις καλύτερες συνθήκες για τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ. Μόλις στο 20 είμασταν μπροστά 2-0. Το τέλος του ημιχρόνου μας βρήκε μπροστά με 2-1 και παίζοντας σχετικά καλή μπάλα παρ' ότι για πολλοστή φορά η ομάδα αγωνίζοταν με 10 (για να μην πω με 9...) παίκτες! Μπήκαμε στο Β' ημίχρονο και ξαφνικά (;) άρχισες να ΞΗΛΩΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ την ομάδα και ιδιαίτερα την καλή της πλευρά τη δεξιά. Στο 55 βγάζεις από τον αγώνα τον Μανόλη Σκούφαλη. Εντάξει έχω καταλάβει ότι δεν τον πολύ συμπαθείς, αλλά χωράνε προσωπικά στην ομάδα; Αγαπητέ Εβαλντ κάνεις αλλαγή έναν παίκτη τι στιγμή που η ομάδα είχε ανάγκη από ταχύτητα (για να κτυπήσει σε αντεπίθεση...) και αφήνεις στο ματς τον ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟ Κουμορτζί. Λεω κάτι θα ξέρει. Το σκορ ήταν 2-1 υπερ μας. Στο 77ο λεπτό η Μπορντώ ισοφάρισε. Τρια λεπτά αργότερα ολοκληρώνεις το ΞΗΛΩΜΑ της ομάδας βγάζοντας τον Μανιάτη και περνώντας τον Μαϊστόροβιτς δεξί μπακ. Αγαπητέ Εβαλντ εκεί χάσαμε το ματς. Αφησες μόνο στο κέντρο τον Κουμορτζί (ο οποίος δεν κόβει ούτε με βαλέ...) και οι Γάλλοι έκαναν πάρτι με τελική κατάληξη το γκολ στο 87ο λεπτό.
Πικραθήκαμε, στεναχωρηθήκαμε αλλά λεω δεν πειράζει μέχρι που σήμερα διαβάζω τις δηλώσεις σου. Αγαπητέ Εβαλντ μάλλον δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Δεν έχεις πάρει χαμπάρι τι συνέβη την Τετάρτη το βράδυ. Ο σύλλογος του οποίου έχεις την τιμή να είσαι προπονητής δεν είναι καμία τυχαία ομάδα. Δυστυχώς δεν μας δίνεται συχνά η ευκαιρία να διεκδικούμε τη πρόκριση στους "32" του ΟΥΕΦΑ. Και όταν μας δόθηκε την χάσαμε αγαπητέ Εβαλντ. Και την χάσαμε και με δική σου ευθύνη. Διάβασα τις δηλώσεις σου. Πάλι δεν έχεις καμία ευθύνη αγαπητέ Εβαλντ; Πάλι δεν αναλαμβάνεις το μερίδιο που σου αναλογεί σε μια ΑΠΟΤΥΧΙΑ; Γιατί; Εσύ μας μιλάς για την ομορφιά του ποδοσφαίρου και ότι θα πρέπει να το χαιρόμαστε. Εσύ λοιπόν δεν θα έπρεπε πρώτος να αναλαμβάνεις το μερίδιο στην ήττα; Αγαπητέ Εβαλντ σε χαιρετώ και σου θυμίζω ότι η εκτίμηση και ο σεβασμός στο πρόσωπο σου παραμένουν σε απερίοριστο βαθμό. Η ανοχή όμως τελείωσε αγαπητέ Εβαλντ.
Γιατί αγαπητέ Εβαλντ όπως παίρνεις τις δάφνες της δόξας στις νίκες, έτσι θα πρέπει να δέχεσαι και την πίκρα της ήττας. Μιας ήττας αγαπητέ μου Εβαλντ που είχες καθοριστική σύμβολη. Δυστυχώς! Προσπάθησα να διώξω τον πειρασμό να μπω σε αγωνιστικά θέματα, όμως όσο και αν προσπάθησα το γεγονός ότι στα 44 μου χρόνια έμεινα άγρυπνος για μια ήττα του ΙΣΤΟΡΙΚΟΥ, δεν μ' άφησε.
Αγαπητέ Εβαλντ ο αγώνας άρχισε με τις καλύτερες συνθήκες για τον ΙΣΤΟΡΙΚΟ. Μόλις στο 20 είμασταν μπροστά 2-0. Το τέλος του ημιχρόνου μας βρήκε μπροστά με 2-1 και παίζοντας σχετικά καλή μπάλα παρ' ότι για πολλοστή φορά η ομάδα αγωνίζοταν με 10 (για να μην πω με 9...) παίκτες! Μπήκαμε στο Β' ημίχρονο και ξαφνικά (;) άρχισες να ΞΗΛΩΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ την ομάδα και ιδιαίτερα την καλή της πλευρά τη δεξιά. Στο 55 βγάζεις από τον αγώνα τον Μανόλη Σκούφαλη. Εντάξει έχω καταλάβει ότι δεν τον πολύ συμπαθείς, αλλά χωράνε προσωπικά στην ομάδα; Αγαπητέ Εβαλντ κάνεις αλλαγή έναν παίκτη τι στιγμή που η ομάδα είχε ανάγκη από ταχύτητα (για να κτυπήσει σε αντεπίθεση...) και αφήνεις στο ματς τον ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟ Κουμορτζί. Λεω κάτι θα ξέρει. Το σκορ ήταν 2-1 υπερ μας. Στο 77ο λεπτό η Μπορντώ ισοφάρισε. Τρια λεπτά αργότερα ολοκληρώνεις το ΞΗΛΩΜΑ της ομάδας βγάζοντας τον Μανιάτη και περνώντας τον Μαϊστόροβιτς δεξί μπακ. Αγαπητέ Εβαλντ εκεί χάσαμε το ματς. Αφησες μόνο στο κέντρο τον Κουμορτζί (ο οποίος δεν κόβει ούτε με βαλέ...) και οι Γάλλοι έκαναν πάρτι με τελική κατάληξη το γκολ στο 87ο λεπτό.
Πικραθήκαμε, στεναχωρηθήκαμε αλλά λεω δεν πειράζει μέχρι που σήμερα διαβάζω τις δηλώσεις σου. Αγαπητέ Εβαλντ μάλλον δεν έχεις καταλάβει τίποτα. Δεν έχεις πάρει χαμπάρι τι συνέβη την Τετάρτη το βράδυ. Ο σύλλογος του οποίου έχεις την τιμή να είσαι προπονητής δεν είναι καμία τυχαία ομάδα. Δυστυχώς δεν μας δίνεται συχνά η ευκαιρία να διεκδικούμε τη πρόκριση στους "32" του ΟΥΕΦΑ. Και όταν μας δόθηκε την χάσαμε αγαπητέ Εβαλντ. Και την χάσαμε και με δική σου ευθύνη. Διάβασα τις δηλώσεις σου. Πάλι δεν έχεις καμία ευθύνη αγαπητέ Εβαλντ; Πάλι δεν αναλαμβάνεις το μερίδιο που σου αναλογεί σε μια ΑΠΟΤΥΧΙΑ; Γιατί; Εσύ μας μιλάς για την ομορφιά του ποδοσφαίρου και ότι θα πρέπει να το χαιρόμαστε. Εσύ λοιπόν δεν θα έπρεπε πρώτος να αναλαμβάνεις το μερίδιο στην ήττα; Αγαπητέ Εβαλντ σε χαιρετώ και σου θυμίζω ότι η εκτίμηση και ο σεβασμός στο πρόσωπο σου παραμένουν σε απερίοριστο βαθμό. Η ανοχή όμως τελείωσε αγαπητέ Εβαλντ.
20 Δεκεμβρίου 2007
Μάκης Διόγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου