"Δεν θέλουμε θλιμένους στη γιορτή μας"

Στον "Πανιώνιο Κόσμο" που κυκλοφόρησε ξεκίνησα τη στήλη μου "Απ' τα Υβριστικά" με το παρακάτω κείμενο. "... Ξεπερνώντας την "ανώνυμη" και "επώνυμη" μιζέρια, την διαδικτυακή γκρίνια και την καφενειακή χωρίς λόγο αντιπαράθεση κοιτάμε μπροστά. Γιατί αγαπάμε τον Πανιώνιο για όλα αυτά που πρεσβεύει και όχι για νίκες, τίτλους και πρόσκαιρες χαρές. Γιατί το μεγαλείο του συλλόγου που ιδρύθηκε στα ματωμένα χώματα της Σμύρνης δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια νίκη ή μια μεταγραφή. «Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από γιορτή σε γιορτή. Ζήσε μαζί μου στον αέρα, στη φωτιά στη βροχή. Μας περιμένουν άδειες μέρες ραγισμένοι ουρανοί. Είναι η αγάπη ένα ταξίδι από πληγή σε πληγή» τραγουδάει ο Γιάννης Αγγελάκας με τις «Τρύπες» και νομίζω ότι είναι η καλύτερη απάντηση στη μιζέρια και την κακομοιριά μερικών, ευτυχώς πολύ λίγων.
Εξάλλου πάλι οι «Τρύπες» έχουν πει το πιο ωραίο: «Δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας». Ναι ρε δεν θέλουμε θλιμμένους και μίζερους γιατί κάθε Κυριακή, κάθε Σάββατο, κάθε φορά που αγωνίζονται τα «κυανέρυθρα» χρώματα για μας είναι γιορτή".

Δεν φαντάστηκα ότι λίγες ώρες μετά οι παραπάνω κουβέντες θα έβρισκαν δικαίωση με θλιβερό τρόπο. Δυστυχώς μια ισοπαλία έβγαλε από ορισμένους τον χειρότερο, οπαδικό, εαυτό. Προπηλακίσμοι παικτών στον Πανιώνιο του Τσακίρη; Τραμπουκιμσοί και "απειλές" στον Πανιώνιο που μας κάνει περήφανους; Που είναι η γαμημένη διαφορετικότητα; Είμαι βέβαιος ότι ορισμένοι χαίρονται. ναι χαίρονται. Είμαι βέβαιος ότι σε ορισμένα μπλογκ θα γράφουν χαιρέκακα "εμείς τα λέγαμε, η ομάδα δεν έχει... σέντερ φορ".

Αγαπώ τους "Πάνθηρες" και το ξέρουν πολύ καλά. Είμαι περήφανος που υπήρξα "Πάνθηρας", γιατί μια φορά "Πάνθηρας", για πάντα "Πάνθηρας". Ομως δεν νιώθω περήφανος όταν κάποιοι Πανιώνιοι και μάλιστα "Πάνθηρες" αφήνουν το θυμικό να κατευθύνει το μυαλό και τη καρδιά τους... Στεναχωριέμαι όταν βλέπω Πανιώνιους να τσακώνονται με Πανιώνιος...

Τι μας πείραξε σήμερα; Η απόδοση; Η ισοπαλία; Τι; Δηλαδή αν βάζαμε γκολ στο 92 και νικούσαμε όλα τα ήταν καλά; Εμένα με πείραξε πάλι η αμυντικογενής τακτική του Γιώτη. Με πείραξε ότι ο αλήτης ο Κωνσταντινέας έπνιξε το πεντακάθαρο πέναλτι στον Λόλο. Με πείραξε η απόδοση της ομάδας. Δεν με πείραξε η ισοπαλία γιατί επειδή θέλω να είμαι δίκαιος ο Εργοτέλης έχασε κλασσικές ευκαιρίες να μας κάνει... κηδεία.

Αλλά αυτοί που μαζεύτηκαν έξω από το αποδυτήρια ξέχασαν ότι την Τετάρτη οι ίδιοι θα παίξουν με τον Αστέρα για πρόκριση στα ημιτελικά; με τη κουράγιο θα αγωνιστούν; Και με τη μούτρα αυτοί που τους "έκραξαν" θα τους ζητήσουν να νικήσουν και να προκριθούν;

Είναι δύσκολο να είσαι Πανιώνιος γιατί οι "πίκρες" είναι πολλές και οι "χαρές" μας λίγες (που λεει και το τραγούδι). Αλλά εμείς μένουμε και επιμένουμε. Για τη φανέλα, για την Ιωνική ασπίδα. Οχι για τις νίκες, όχι για τους τίτλους. Για κάτι άλλο, μυστήριο, περίεργο. Αυτό το περίεργο που περιέγραψε ο Δημητρός Δάλλας με τη φράση: "Ο Πανιώνιος είναι ιδέα και οι ιδεές δεν πεθαίνουν"... Γι' αυτό... Ισως

Τι ήρθαμε 0-0 με τον Εργοτέλη; Και τι έγινε; Τίποτα. Ο Πανιώνιος είναι ιδέα. Και όταν ακολουθείς μια ιδέα δεν μπορεί να "κολλάς" σε μια ισοπαλία. Ούτε σε μια ήττα. Ούτε καν σε μια νίκη...

Μάκης Διόγος

Υ.Γ. Δεν θέλουμε θλιμμένους στη γιορτή μας.

Υ.Γ 2: Μετά τον διαγωνισμό που θεσπίστηκε για παιδιά 10-14 ετών που θα ακολουθούν την αποστολή του Πανιωνίου πριν από τους εντός έδρας αγώνες, η ΠΑΕ Πανιώνιος πρωτοπορεί και θεσπίζει νέο διαγωνισμό.

Αυτός ο διαγωνισμός αφορά αποκλειστικά παιδάκια 15-55 ετών. Θα δίνεται η δυνατότητα, έπειτα από κάθε εντός έδρας αγώνα που ο Πανιώνιος δεν έχει κερδίσει, οι ενδιαφερόμενοι αντί να περιμένουν τους ποδοσφαιριστές στο δρόμο κάτω από κακές καιρικές συνθήκες, να τους προπηλακίζουν μέσα στη φυσούνα αμέσως μετά το τέλος του αγώνα. Μάλιστα, μετά το πέρας του προπηλακισμού, η ΠΑΕ Πανιώνιος θα χορηγεί εντελώς δωρεάν DVD με τις στιγμές του προπηλακισμού για το προσωπικό τους αρχείο. Τέλος, θα μπορούν χρησιμοποιώντας το DVD και τις μοναδικές αυτές στιγμές Πανιώνιας διαφορετικότητας, να εκπαιδεύσουν νέους Πανιώνιους φιλάθλους.