Η οικογένεια του Πανιωνίου είναι από σήμερα φτωχότερη. Έφυγε από κοντά μας ένας από τους μεγαλύτερους ποδοσφαιριστές που φόρεσαν την φανέλλα του συλλόγου μας, ο Θανάσης Σαραβάκος σε ηλικία 77 ετών. Ο Θανάσης Σαραβάκος γεννήθηκε το 1932. Ως ποδοσφαιριστής αγωνιζόταν στη θέση του δεξιού εξτρέμ, από τα μέσα της δεκαετίας του '50 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του '60. Διακρινόταν για την ταχύτητά του και την κοφτή ντρίπλα του.Ήταν μέλος της ομάδας μας που έφτασε ως τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος το 1961, αφού απέκλεισε τον ΠΑΟ με 2-1 και τον Ηρακλή με 1-0, για να ηττηθεί στον τελικό από τον Ολυμπιακό. Ο Θανάσης Σαραβάκος ήταν τρεις φορές διεθνής με την Εθνική ομάδα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΟΝ "ΠΑΝΙΩΝΙΟ ΚΟΣΜΟ"
Θανάσης ο σβούρας
Όποιος ξεχνάει το παρελθόν του δεν έχει μέλλον. Κατά συνέπεια στον πιο ιστορικό σύλλογο της Ελλάδας, το σπουδαίο παρελθόν πρέπει να αποτελεί οδηγό για το μέλλον και παράδειγμα για τους νεώτερους. Η συγκεκριμένη σελίδα λοιπόν, δημιουργήθηκε για να ξυπνήσει ευχάριστες αναμνήσεις στους πιο μεγάλους σε ηλικία, και παράλληλα για να πληροφορηθούν οι νεώτεροι ορισμένα πράγματα για κάποιους ποδοσφαιριστές που πραγματικά τίμησαν την φανέλα του Πανιωνίου σε παλαιότερες δεκαετίες. Τότε που το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα ήταν ερασιτεχνικό, όλα τα γήπεδα ήταν ξερά και κυριαρχούσε η αγάπη για την φανέλα.
Ξεκινάμε λοιπόν, με ένα απ’ τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε διαχρονικά ο Πανιώνιος, για τον οποίο όσοι είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν αγωνιζόμενο μιλάνε για τον κορυφαίο παίκτη των «κυανέρυθρων» της γενιάς του μαζί με τον επίσης μεγάλο Νίκο Πεντζαρόπουλο. Ο Θανάσης Σαραβάκος που γεννήθηκε το 1932 εντάχθηκε στην ομάδα του Πανιωνίου το 1951 προερχόμενος απ’ τον Φοίβο Νέου Κόσμου και αγωνιζόταν ως δεξιός εξτρέμ. Όπως μαρτυρούν οι τότε συμπαίκτες του αλλά και οι αντίπαλοι του, ήταν ένας εξαιρετικός ντριπλέρ αλλά και σκόρερ που όταν βρισκόταν στην μέρα του ήταν πολύ δύσκολο ν’ αντιμετωπιστεί απ’ τους αντιπάλους αμυντικούς. Παρά το γεγονός ότι το ύψος του δεν τον βοηθούσε, πολλές φορές κέρδιζε στον αέρα αρκετά ψηλότερους αντιπάλους. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του, πέρα απ’ την απαράμιλλή τεχνική του με την μπάλα στα πόδια, ήταν ότι του άρεσε να επιχειρεί συχνά ανάποδα ψαλίδια με στόχο την αντίπαλη εστία και να προσγειώνεται από αρκετό ύψος στον αγωνιστικό χώρο των ξερών γηπέδων της εποχής, χωρίς όμως να τραυματίζεται.
Ο «σβούρας» όπως τον αποκαλούσαν την εποχή που αγωνιζόταν φόρεσε για μια 15ετία την φανέλα του Πανιωνίου μέχρι το 1966, ενώ χρίστηκε και τρεις φορές διεθνής με την εθνική μας ομάδα. Το παράπονο του μάλιστα, ήταν ότι δεν κλήθηκε στην εθνική σε μικρότερη ηλικία αλλά αφού είχε περάσει τα 30 του χρόνια, με την τελευταία του συμμετοχή να καταγράφεται το 1965 σε ηλικία 33 ετών κόντρα στην ΕΣΣΔ. Ακόμη και τότε όμως ήταν εξαιρετικός δείχνοντας πόσο άδικο είχαν που δεν τον εμπιστεύτηκαν νωρίτερα.
Ξεκινάμε λοιπόν, με ένα απ’ τους κορυφαίους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε διαχρονικά ο Πανιώνιος, για τον οποίο όσοι είχαν την τύχη να τον παρακολουθήσουν αγωνιζόμενο μιλάνε για τον κορυφαίο παίκτη των «κυανέρυθρων» της γενιάς του μαζί με τον επίσης μεγάλο Νίκο Πεντζαρόπουλο. Ο Θανάσης Σαραβάκος που γεννήθηκε το 1932 εντάχθηκε στην ομάδα του Πανιωνίου το 1951 προερχόμενος απ’ τον Φοίβο Νέου Κόσμου και αγωνιζόταν ως δεξιός εξτρέμ. Όπως μαρτυρούν οι τότε συμπαίκτες του αλλά και οι αντίπαλοι του, ήταν ένας εξαιρετικός ντριπλέρ αλλά και σκόρερ που όταν βρισκόταν στην μέρα του ήταν πολύ δύσκολο ν’ αντιμετωπιστεί απ’ τους αντιπάλους αμυντικούς. Παρά το γεγονός ότι το ύψος του δεν τον βοηθούσε, πολλές φορές κέρδιζε στον αέρα αρκετά ψηλότερους αντιπάλους. Ένα ακόμη χαρακτηριστικό στο παιχνίδι του, πέρα απ’ την απαράμιλλή τεχνική του με την μπάλα στα πόδια, ήταν ότι του άρεσε να επιχειρεί συχνά ανάποδα ψαλίδια με στόχο την αντίπαλη εστία και να προσγειώνεται από αρκετό ύψος στον αγωνιστικό χώρο των ξερών γηπέδων της εποχής, χωρίς όμως να τραυματίζεται.
Ο «σβούρας» όπως τον αποκαλούσαν την εποχή που αγωνιζόταν φόρεσε για μια 15ετία την φανέλα του Πανιωνίου μέχρι το 1966, ενώ χρίστηκε και τρεις φορές διεθνής με την εθνική μας ομάδα. Το παράπονο του μάλιστα, ήταν ότι δεν κλήθηκε στην εθνική σε μικρότερη ηλικία αλλά αφού είχε περάσει τα 30 του χρόνια, με την τελευταία του συμμετοχή να καταγράφεται το 1965 σε ηλικία 33 ετών κόντρα στην ΕΣΣΔ. Ακόμη και τότε όμως ήταν εξαιρετικός δείχνοντας πόσο άδικο είχαν που δεν τον εμπιστεύτηκαν νωρίτερα.
Το χαστούκι του Κανάκη
Όπως και τόσοι άλλοι μεγάλοι ποδοσφαιριστές της γενιάς του, ο Θανάσης Σαραβάκος στάθηκε άτυχος, που δεν υπήρχε τηλεόραση εκείνη την εποχή ώστε να έχουν την δυνατότητα οι νεώτερες γενιές να τον παρακολουθήσουν αγωνιζόμενο. Αναφέρουμε, λοιπόν, δύο χαρακτηριστικά περιστατικά, που αποτελούν απτά δείγματα της ποδοσφαιρικής του αξίας.
Το πρώτο έλαβε χώρα σε ένα αγώνα με την ΑΕΚ στο γήπεδο της Νέας Σμύρνης. Ο Θανάσης Σαραβάκος σε μεγάλα κέφια, με τις συνεχόμενες ντρίπλες του είχε ζαλίσει στην κυριολεξία τον προσωπικό του αντίπαλο Γιάννη Κανάκη. Σε κάποια στιγμή του παιχνιδιού που τον ντρίπλαρε συνεχώς, ο Κανάκης εκνευρισμένος απ’ όσα είχε υποστεί κι αδυνατώντας να του πάρει την μπάλα, τον χαστούκισε (!) πάνω στην φάση καταφέρνοντας έτσι να τον σταματήσει και φυσικά αποβλήθηκε.
Το δεύτερο αφορά πάλι αγώνα στην Νέα Σμύρνη, με αντίπαλο τον Φωστήρα, την χρονιά που ονομάστηκε «φονέας των γιγάντων» έχοντας κερδίσει Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό και ΑΕΚ. Οι παίκτες του Πανιωνίου, έχουν συγκεντρωθεί νωρίτερα για να φάνε όλοι μαζί, αλλά ο Σαραβάκος είναι άφαντος. Αρχίζουν να τον ψάχνουν και τον ανακαλύπτουν σε ένα καφενείο, όπου όλο το προηγούμενο βράδυ έπαιζε ζάρια (το μεγάλο του πάθος που σημάδεψε αρνητικά την ζωή του). Παρά το ξενύχτι, είναι ο μεγάλος πρωταγωνιστής του αγώνα, και με τρία δικά του γκολ, ο Πανιώνιος διαλύει με 4-0 την σπουδαία εκείνη ομάδα του Φωστήρα.
Προπονητής στα μπαραζ
Μετά το τέλος της καριέρας του ο Θανάσης Σαραβάκος, δεν ακολούθησε καριέρα προπονητή, ωστόσο βρέθηκε στον πάγκο της αγαπημένης του ομάδας έχοντας μαζί με τον Στάθη Χάϊτα την τεχνική ευθύνη, στα δύο νικηφόρα μπαράζ για την παραμονή στην Α’ Εθνική, κόντρα στον Μακεδονικό και τον ΠΑΣ Γιάννινα, το 1983 και το 1984. Λίγα χρόνια νωρίτερα, προπονούσε τα τσικό του Πανιωνίου, μεταδίδοντας το πλούσιο ταλέντο του στα φυντάνια του συλλόγου. Ο καλύτερος απ’ τους ποδοσφαιριστές που ανέδειξε, ήταν ο γιος του Δημήτρης Σαραβάκος, που αναμφίβολα πήρε όλο το ταλέντο του πατέρα του. Πάντως όσοι είχαν την τύχη να παρακολουθήσουν και τους δύο αγωνιζόμενους, υποστηρίζουν με θέρμη, ότι ο Θανάσης ήταν πολύ ανώτερος σε ποδοσφαιρική αξία του Δημήτρη. Για την προσφορά του στον σύλλογο τιμήθηκε πριν λίγα χρόνια με τον χρυσό σταυρό του Πανιωνίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου