Οποιος έχει τη μύγα, μυγιάζεται...

Ο σοφός λαός έχει παροιμίες για κάθε περίπτωση. Κάτι σαν φάρμακο... Στο χθεσινό μου ποστ γαι τη νίκη της ομάδας στο Καυτατζόγλειο έβαλα ένα Υ.Γ. γράφοντας: "Λυπάμαι πολύ που η ομάδα χάλασε τα σχέδια ορισμένων που ετοίμαζαν... άρθρα, κείμενα και...post για τον πιθανό υποβιβασμό της. Ετσι Πανιωνάρα μου... Πάντα τέτοια!". Πριν αλέκτωρ λαλήσει... τρεις η παροιμία: "Οποιος έχει τη μύγα... μυγιάζεται" επιβεβαιώθηκε.

Εχω αποφασίσει να μην μπαίνω πλέον σε αντιπαράθεση με κανέναν. Κάνουν κακό στην ήδη κλονισμένη υγεία μου.

Ομως ένα πράγμα πρέπει να το γράψω. Να τολμάνε "ανώνυμοι" να γράφουν για μένα ότι δεν έχω το θάρρος της γνώμης μου; Που γράφω δημόσια με το όνομά μου στα μπλογκ και στην εφημερίδα; Τελικά έχει πολύ πλάκα. Αυτοί ανώνυμα μπορούν να "ξεσκίζουν" παίκτες, προπονητές, παράγοντες, δημοσιογράφους, υποτίθεται στο όνομα του Πανιωνίου, αλλά μόλις γράψεις κάτι που τους ενοχλεί (μήπως τελικά είχαν έτοιμα post σε περίπτωση ήττας να γραψουν ότι η ομάδα υποβιβάζεται;) αρχίζουν τις χυδαιότητες, τα προσβλητικά υπονοούμενα, εν ονόματι πάντα του ότι αυτοί είναι αγνοί Πανιώνιοι και εμείς "πληρωμένοι". Εχει πολύ πλάκα να κάνεις τον μάγκα ανώνυμα...

Οσο για τα χυδαία υπονοούμενα περί πληρωμής μου (που σε κάθε ευκαιρία επαναφέρει η διαδυκτιακή αλητεία), τα οποία πρόστυχα ο διαχειριστής του εν λόγω μπλογκ όχι μονο αφήνει αναρτημένα αλλά ουσιαστικά συμφωνεί. Θα επαναλάβω κάτι απλό. Αφού αυτοί που τα γράφουν με γνωρίζουν γιατί δεν ερχονται να μου τα πουν πρόσωπο με πρόσωπο; Για να τους αποδείξω ότι έχουν άδικο. Τόσο απλά.

Υ.Γ. Η νίκη επί του Ηρακλή δεν έκανε την ομάδα μας... Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Ούτε τον Φερέρα... Φέργκιουσον. Οπως δεν είμασταν η χειρότερη ομάδα του πλανήτη πριν τη νίκη στο Καυτατζόγλειο, έτσι και τώρα δεν γίναμε... Μπαρτσελόνα. Ομως κάποιοι (ξέρετε αυτοί που έχουν τη μύγα και μυγιάζονται...) ήταν έτοιμοι σε περίπτωση ήττας να αρχίσουν τις... κηδείες. Νίκη το Σάββατο με τον ΠΑΣ για να έχει αντίκρυσμα η νίκη επί του Ηρακλή.