Στην "Κυριακάτικη Αυγή" ο Δήμαρχος Νέας Σμύρνης Γ. Κουτελάκης, οι αντιδήμαρχοι Μ. Ιακωβάκη, Κ. Κουτετέ και ο δημοτικός σύμβουλος Θ. Καστόρης "απάντησαν" σε άρθρο, που φιλοξένησε η εφημερίδα στις 11.5.2008, με τίτλο "Πολιτικό πέναλτι", το οποίο υπογράφονταν από 4 μέλη της ΚΠΕ του ΣΥΝ, κατοίκων Ν. Σμύρνης (δημοσιεύετε παρακάτω). Το κείμενο αναφέρει μεταξύ άλλων: "Θα προσπαθήσουμε παρακάτω να περιγράψουμε τον τρόπο που εμείς προσεγγίζουμε το θέμα "παίζοντας μπάλα" και όχι κτυπώντας "πέναλτι" αφού για την αριστερά δεν βρίσκονται ποτέ διαιτητές για να "σφυρίξουν" πέναλτι υπέρ της ούτε πετώντας την μπάλα στην εξέδρα για καθυστέρηση, μέχρι να έρθει ο σοσιαλισμός.
\Πρώτη προσέγγιση\ είναι η ομόφωνη διαπίστωση όλου του πολιτικού, δημοτικού, κοινωνικού και αθλητικού δυναμικού της πόλης ότι αποτελεί αναγκαιότητα ένα νέο Σύγχρονο Αθλητικό Πολυκέντρο, στη θέση του σημερινού πεπαλαιωμένου, παρωχημένου, επικίνδυνου και αντιλειτουργικού γηπέδου.
\Δεύτερη προσέγγιση\ είναι ότι δεν σχεδιάζουμε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο για μια ΠΑΕ, αλλά ένα Πολυδύναμο Αθλητικό Κέντρο που θα "φιλοξενεί" καθημερινά λειτουργίες 14 ολυμπιακών αθλημάτων ερασιτεχνικού προσανατολισμού (Ακαδημίες και αγωνιστικές ομάδες για ηλικίες από 5 ετών).
\Τρίτη προσέγγιση\ είναι ότι δεν επιδιώκουμε σε αντίθεση με όλες τις άλλες περιπτώσεις νέων γηπέδων, ένα μεγαλύτερο γήπεδο για το επαγγελματικό ποδόσφαιρο (ΠΑΕ), αλλά ένα μικρότερο κατά 3.000 θέσεις από το σημερινό με πολλαπλάσιους όμως σύγχρονους χώρους και υποδομές για τα ερασιτεχνικά αθλήματα.
\Τέταρτη προσέγγιση\ είναι το νέο πολυδύναμο αθλητικό κέντρο σε αντίθεση με το σημερινό, θα διαθέτει υπόγειο γκαράζ 700 θέσεων, ανοιχτό στην τοπική κοινωνία και όχι μόνο προς εξυπηρέτηση των θεατών των αγώνων. Άρα κυκλοφοριακή αποσυμπίεση, απελευθέρωση πεζοδρομίων από αυτοκίνητα, διαχείριση της στάθμευσης την ώρα των αγώνων, που σήμερα "τινάζει στον αέρα" την πόλη.
\Πέμπτη προσέγγιση\ είναι ότι το νέο θα γίνει στη θέση του παλιού που είναι εκεί από το 1940. Άρα δεν παραχωρείται ούτε 1 τ.μ. επιπλέον δημόσιου χώρου ούτε 1 τ.μ. επιπλέον ελεύθερου χώρου ούτε 1 τ.μ. επιπλέον πρασίνου. Ο σημερινός χώρος του γηπέδου ανήκει "διά βίου" στον Πανιώνιο ΓΣΣ. Άρα και νέο γήπεδο να μην γίνει, γήπεδο θα παραμείνει ο χώρος αυτός.
\Έκτη προσέγγιση\ είναι ότι το νέο πολυδύναμο αθλητικό κέντρο θα έχει περίπου τις ίδιες με τις σημερινές επιφάνειες εμπορικών χρήσεων, για τις οποίες δεν διαμαρτυρήθηκε ποτέ και κανένας περίοικ. ή φορέας. Αν οι σύντροφοί μας που υπογράφουν το άρθρο θεωρούν ότι θέση αρχής είναι ούτε 1 τ.μ. εμπορικής χρήσης δηλ. ούτε ένα μαγαζί, καταργώντας και τα σημερινά υφιστάμενα, τότε διαφωνούμε γιατί αυτί δεν είναι θέση αρχής αλλά δογματικού χαρακτήρα εμμονή, αν ευνοούν να μην έχει σημαντικά μεγαλύτερες εμπορικές χρήσεις από τις σημερινά υπάρχουσες, τότε συμφωνούμε.
\Έβδομη προσέγγιση\ είναι το ύψος του νέου αθλητικού κέντρου και των εγκαταστάσεών του να μην υπερβαίνει το σημερινό και να είναι χαμηλότερο σημαντικά του επιτρεπόμενου από τους όρους δόμησης της περιοχής.
\Όγδοη προσέγγιση\ είναι να μην ζητηθεί παρέκκλιση από τον συντελεστή δόμησης (Σ.Δ.) και μάλιστα να μην υπερβαίνει η νέα εγκατάσταση το 50% του υφιστάμενου και επιτρεπόμενου Σ.Δ.
\Ένατη προσέγγιση\ είναι να μη ζητηθεί τελικά παρότι είχε αρχικά αποφασισθεί, η υπέρβαση του ποσοστού κάλυψης (κατά 5% προέβλεπε η αρχική απόφαση).
\Δέκατη προσέγγιση\ είναι να αξιοποιηθούν κατά την κατασκευή όλες οι τεχνολογίες για εξοικονόμηση νερού και παραγωγή ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Αυτές είναι οι αρχές με τις οποίες η Αριστερή Δημοτική Αρχή της Ν. Σμύρνης προσεγγίζει το θέμα του νέου αθλητικού κέντρου του Πανιωνίου.
Αν οι αρχές αυτές προσβάλλουν την αριστερά τότε ας μπει κάποιος στον κόπο να μας διδάξει, πώς γίνεται το έργο αυτό με άλλες προσεγγίσεις, που να οδηγούν όμως στην πραγματοποίησή του και όχι στην ακύρωσή του. Αν κάποιος δεν αντελήφθη ότι το μοντέλο αυτό είναι διαφορετικό και εναλλακτικό, σε σχέση με το μοντέλο του γηπέδου Καραϊσκάκη ή το μοντέλο του γηπέδου του Βοτανικού τότε μάλλον δεν έχει νόημα η συνέχιση του δημοσίου διαλόγου.
Η δημοτική αρχή της Ν. Σμύρνης εμπνέεται καθημερινά από τις αξίες της δρώσας αριστεράς, που προτείνει και υλοποιεί παρεμβάσεις, πρωτοβουλίες και έργα φιλικά προς το περιβάλλον και τον πολίτη, με αξιοπιστία και αποτελεσματικότητα.
Δεν κυριαρχείται από την ανέξοδη, επιφανειακή και πρόχειρη λογική της παραπομπής στις καλένδες του μέλλοντος, μέσα από βαθυστόχαστες πολιτικολογούσες αναλύσεις.
Μια Δημοτική Αρχή που αγοράζει κινηματογράφους στο κέντρο της πόλης, για να μη γίνουν εμπορικά κέντρα (Σπόρτιγκ, Φιλιπ), αγοράζει και δεσμεύει νεοκλασικά για να μην γίνουν πολυκατοικίες, δεσμεύει και αγοράζει οικόπεδα, διευρύνει τους δημόσιους χώρους, δημιουργώντας ένα εκτεταμένο δίκτυο πεζόδρομων κ.λπ. δεν δέχεται μαθήματα πολιτικής συμπεριφοράς και αριστεροσύνης.
Αυτό που αποδέχεται είναι η δημόσια και εσωκομματική κριτική και ο διάλογος. Υπεύθυνη όμως για την κατάσταση μη διαλόγου που επικρατεί σήμερα δεν είναι η δημοτική αρχή και οι σύντροφοι που συμμετέχουν σε αυτή αλλά η ηγεσία του τοπικού ΣΥΝ, που τον αποφεύγει με τρόπο συστηματικό.
Να σημειώσω ότι κριτική μέχρι σήμερα υπήρξε εν πολλοίς άδικη αφού ταύτιζε την αρχική πρόταση του κ. Τσακίρη και του Πανιωνίου με τη θέση της Δημοτικής Αρχής, η οποία κράτησε από την αρχή αποστάσεις και επεξεργάστηκε εναλλακτικές προσεγγίσεις. Στην αγωνία αυτή δεν υπήρξε ουσιαστική συμβολή σε επεξεργασίες και ιδέες από την τοπική οργάνωση ίσως και λόγω της δυσκολίας του θέματος και της πολυπλοκότητας των παραμέτρων που το συγκροτούν.
Τέλος, ο δήμαρχος δεν χειρίζεται το θέμα αυτό προσωπικά όπως ίσως η έλλειψη ενημέρωσης οδηγεί τους συντρόφους της ΚΠΕ σε αυτό το συμπέρασμα. Το θέμα το έθεσε στο Δημοτικό Συμβούλιο πριν τις τελευταίες δημοτικές εκλογές και επ' αυτού ελήφθη ομόφωνη απόφαση (Απρίλιος 2006) για νέο γήπεδο και συνοδευτικές εμπορικές χρήσεις χωρίς να γίνει η παραμικρή συζήτηση ή κριτική. Το θέμα τέθηκε στη δημοτική παράταξη, όταν αυτό άρχισε να ωριμάζει και απαιτούσε κατευθύνσεις και πλαίσιο προσέγγισης (Ιούνιο - Ιούλιος 2007) και συζητήθηκε εξαντλητικά σε όλα τα επίπεδα στην τοπική Οργάνωση δηλ. σύσκεψη, γραφείο, ΣΥΝ, ΣΥΡΙΖΑ, στενά και διευρυμένα.
Τέλος το θέμα συζητήθηκε σε συνέλευση της οργάνωσης και λήφθηκαν αποφάσεις (αρχές 2008), που αγνοήθηκαν συστηματικά και επιδεικτικά αφού προέβλεπαν εξαντλητικό διάλογο για αναζήτηση καλύτερων από τις προτεινόμενες λύσεις αλλά ο διάλογος αυτός δεν έγινε ποτέ. Το θέμα συζητήθηκε τουλάχιστον 2 φορές με την ηγεσία του κόμματος. Τη μία στο ανώτατο δυνατόν επίπεδο (Π.Γ.) και τη δεύτερη σε επίπεδο ηγεσίας της Β' Αθήνας.
Είμαστε υπερήφανοι ως δημοτική ομάδα, που συμμετέχουμε ενεργά και από θέσεις πολιτικής ευθύνης στην υλοποίηση ενός δημοτικού προγράμματος, που εμπνέεται από τις αρχές της ανανεωτικής αριστεράς όχι μόνο στις διακηρύξεις αλλά και στα πολλά και σημαντικά έργα, δράσεις και πρωτοβουλίες στην πόλη της Ν. Σμύρνης.
Ενός έργου και μιας πολιτικής, που πριν ένα (1) χρόνο, παρά τη στήριξή του μόνο από τον ΣΥΝ και την ΑΚΟΑ εγκρίθηκε από το 60% των πολιτών κόντρα στις πολιτικές προτάσεις, της βουλευτού και μέλους του Π.Γ. του ΠΑΣΟΚ κ. Κατσέλη, με την οποία συνεργάσθηκαν πάρα πολλοί σύντροφοί μας, οι οποίοι σήμερα μας ασκούν κριτική αφού επανήλθαν άνευ πολιτικής ντροπής στις γραμμές του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, κόντρα στη νεοφιλελεύθερη πρόταση του του εκλεκτού της Ν.Δ. (42% στη Ν. Σμύρνη) και βέβαια κόντρα και στη λογική του ΚΚΕ. Σε αυτή τη γραμμή θα συνεχίσουμε αταλάντευτα με τόλμη, με θάρρος, με ευθύνη και συνείδηση, πρώτα απέναντι στην πόλη μας και στους πολίτες.
* Ολόκληρο το κείμενο ΕΔΩ
Πολιτικά Πέναλτι (Αυγή 11/05/08)
Όλο και περισσότερο γίνεται και στην Ελλάδα συνείδηση ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί προτεραιότητα. Το ερώτημα, φυσικά, είναι ποιοι το απειλούν και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν. Το σημερινό παραγωγικό μοντέλο, αλλά και το μοντέλο κατανάλωσης, αποτελούν αναμφίβολα τον ένα παράγοντα. Εξίσου σημαντικό ρόλο όμως (και με άμεσες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και την υγεία των ανθρώπων) παίζει και το μοντέλο αστικής ανάπτυξης που έχει υιοθετηθεί, το οποίο υποτάσσει κάθε αστική δραστηριότητα στη λογική του κέρδους.
Σε αυτή την ευρύτερη κατηγορία νομίζουμε ότι θα πρέπει να ενταχθεί η τάση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια για αλλαγή στον τρόπο κατασκευής και διαχείρισης των αθλητικών εγκαταστάσεων. Μέχρι πρότινος την ευθύνη για την κατασκευή γηπέδων και σταδίων είχε η πολιτεία, η οποία άλλοτε κρατούσε η ίδια τη διαχείρισή τους και άλλοτε την παραχωρούσε στα αθλητικά σωματεία, εκτιμώντας ότι προάγουν τον μαζικό αθλητισμό. Η κατάσταση αυτή έχει ανατραπεί άρδην. Ενώ υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις υποδομών, η πολιτεία έχει ουσιαστικά σταματήσει να χρηματοδοτεί τη δημιουργία νέων αθλητικών εγκαταστάσεων, με στόχο να εκχωρήσει και αυτόν τον τομέα σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Σε αυτό το κενό βρήκαν πρόσφορο έδαφος να κάνουν παιχνίδι μια σειρά από ΠΑΕ, και αυτό το παιχνίδι είναι καλά στημένο. Αφού η πολιτεία δεν πληρώνει αναλαμβάνουν οι επιχειρηματίες να «λύσουν» το πρόβλημα. Διεκδικούν (ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ήδη το κέρδισαν) να βάλουν στο χέρι δημόσια γη, ακόμη και χώρους πρασίνου, προκειμένου να οικοδομηθούν νέα γήπεδα. Τα γήπεδα αυτά μάλιστα συνοδεύονται από μεγάλα εμπορικά κέντρα, που επίσης θα κατασκευαστούν σε δημόσια γη και θα τα εκμεταλλεύονται οι επιχειρηματίες. Και βέβαια τα σχέδια αυτά υποβαθμίζουν ή δεν προβλέπουν καν την εξυπηρέτηση των ερασιτεχνικών σωματείων της περιοχής.
Είναι προφανές ότι η αριστερά δεν μπορεί παρά να διαφωνεί με αυτή τη μεθόδευση για την κλοπή δημόσιας περιουσίας και να αντιτίθεται στην περαιτέρω τσιμεντοποίηση του αστικού περιβάλλοντος, ιδίως σε μια πόλη που στερείται σε εξωφρενικό βαθμό ελεύθερους χώρους. Πόσο εύκολο όμως είναι να κάνει κανείς πράξη αυτή τη διακήρυξη, αν είναι στη δημοτική αρχή μιας περιοχής και ξέρει ότι ενδεχόμενη άρνησή του μπορεί να σημαίνει ότι η πόλη του θα παραμείνει χωρίς αθλητικές εγκαταστάσεις, και ότι επιπλέον θα δυσαρεστήσει τους οπαδούς της τοπικής ομάδας που «θέλουν το γήπεδό τους» και θα αντιπαρατεθεί με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα;
Αυτή είναι η δυσκολία που φαίνεται να αντιμετωπίζει η δημοτική αρχή στη Νέα Σμύρνη. Μια δημοτική αρχή που στηρίχθηκε από τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο λόγω του θετικού της έργου, αλλά και επειδή έπαιρνε σαφή θέση απέναντι σε άλλους υποψηφίους που άνοιγαν διάπλατα την πόρτα στη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Σήμερα, όμως, ξεχνώντας αυτές τις προεκλογικές δεσμεύσεις, ο δήμαρχος Νέας Σμύρνης και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι της αριστεράς, προωθούν ένα τέτοιο έργο (αυτό της κατασκευής νέου γηπέδου για τον Πανιώνιο) παρά τις διαφορετικές αποφάσεις τόσο του Συνασπισμού όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά, η δημοτική αρχή της Νέας Σμύρνης διαφοροποιείται από τον τρόπο που έχουν χειριστεί παρόμοια θέματα άλλοι δημοτικοί άρχοντες (βλ. π.χ. τη στάση Κακλαμάνη για το γήπεδο του Παναθηναϊκού). Αναγνωρίζει κατ’ αρχήν ότι το σχέδιο του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ κ. Τσακίρη θα έχει αρνητικές επιπτώσεις, και προτείνει κάποιες λύσεις για να τις περιορίσει. Παρόλα αυτά, αποδέχεται πλήρως τη λογική της ιδιωτικής κατασκευής του γηπέδου, και παραιτείται από κάθε προσπάθεια για ριζικά διαφορετική προσέγγιση του ζητήματος.
Τέτοια ζητήματα, όμως, που επιχειρούν να ενσωματώσουν την αριστερά στο άρμα μιας δήθεν ρεαλιστικής (αλλά επιζήμιας) πολιτικής, δεν μπορεί παρά να προσεγγίζονται από θέσεις αρχής: Είμαστε αντίθετοι στην καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής ομάδας, ακόμη και όταν είμαστε οπαδοί της. Είμαστε αντίθετοι στο σφετερισμό δημόσιας γης (δεν μας περισσεύει άλλωστε). Είμαστε αντίθετοι στη μετατροπή της αριστεράς σε όχημα που θα νομιμοποιήσει την αποστασιοποίηση της πολιτείας από τις υποχρεώσεις της.
Κυρίως όμως είμαστε αντίθετοι στην εν κρυπτώ και συγκεντρωτική διαχείριση θεμάτων ευρύτατου ενδιαφέροντος και στη μετατροπή της διαδικασίας χάραξης πολιτικής σε προσωπική υπόθεση οποιουδήποτε. Είμαστε αντίθετοι γιατί βασική αρχή για κάθε αριστερό άνθρωπο είναι να λειτουργεί συλλογικά και να συναποφασίζει, ιδίως για εκείνα τα ζητήματα όπου ανακύπτουν διαφορετικές απόψεις. Δυστυχώς, ο δήμαρχος Ν. Σμύρνης, αν κρίνουμε και από τα πρόσφατα άρθρα του στον τοπικό τύπο, βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Προτιμά να ποινικοποιεί κάθε διαφορετική άποψη, να απαξιώνει τις συλλογικές αποφάσεις, αλλά και τα κινήματα πολιτών. Μια αριστερή δημοτική αρχή, όμως, πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και όχι να μιμείται η ίδια το παράδειγμα αντίπαλων πολιτικών χώρων.
Βαμβουρέλλη Μαρία, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Καραγιώργος Πέτρος, μέλος Π.Κ. Ν. Κόσμου, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Μπίστης Αλέξανδρος, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Πάντος Παναγιώτης, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Τσουκαλά Φιλιώ, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Όλο και περισσότερο γίνεται και στην Ελλάδα συνείδηση ότι η προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί προτεραιότητα. Το ερώτημα, φυσικά, είναι ποιοι το απειλούν και πώς μπορούν να αντιμετωπιστούν. Το σημερινό παραγωγικό μοντέλο, αλλά και το μοντέλο κατανάλωσης, αποτελούν αναμφίβολα τον ένα παράγοντα. Εξίσου σημαντικό ρόλο όμως (και με άμεσες επιπτώσεις στην ποιότητα ζωής και την υγεία των ανθρώπων) παίζει και το μοντέλο αστικής ανάπτυξης που έχει υιοθετηθεί, το οποίο υποτάσσει κάθε αστική δραστηριότητα στη λογική του κέρδους.
Σε αυτή την ευρύτερη κατηγορία νομίζουμε ότι θα πρέπει να ενταχθεί η τάση που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια για αλλαγή στον τρόπο κατασκευής και διαχείρισης των αθλητικών εγκαταστάσεων. Μέχρι πρότινος την ευθύνη για την κατασκευή γηπέδων και σταδίων είχε η πολιτεία, η οποία άλλοτε κρατούσε η ίδια τη διαχείρισή τους και άλλοτε την παραχωρούσε στα αθλητικά σωματεία, εκτιμώντας ότι προάγουν τον μαζικό αθλητισμό. Η κατάσταση αυτή έχει ανατραπεί άρδην. Ενώ υπάρχουν σημαντικές ελλείψεις υποδομών, η πολιτεία έχει ουσιαστικά σταματήσει να χρηματοδοτεί τη δημιουργία νέων αθλητικών εγκαταστάσεων, με στόχο να εκχωρήσει και αυτόν τον τομέα σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Σε αυτό το κενό βρήκαν πρόσφορο έδαφος να κάνουν παιχνίδι μια σειρά από ΠΑΕ, και αυτό το παιχνίδι είναι καλά στημένο. Αφού η πολιτεία δεν πληρώνει αναλαμβάνουν οι επιχειρηματίες να «λύσουν» το πρόβλημα. Διεκδικούν (ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός ήδη το κέρδισαν) να βάλουν στο χέρι δημόσια γη, ακόμη και χώρους πρασίνου, προκειμένου να οικοδομηθούν νέα γήπεδα. Τα γήπεδα αυτά μάλιστα συνοδεύονται από μεγάλα εμπορικά κέντρα, που επίσης θα κατασκευαστούν σε δημόσια γη και θα τα εκμεταλλεύονται οι επιχειρηματίες. Και βέβαια τα σχέδια αυτά υποβαθμίζουν ή δεν προβλέπουν καν την εξυπηρέτηση των ερασιτεχνικών σωματείων της περιοχής.
Είναι προφανές ότι η αριστερά δεν μπορεί παρά να διαφωνεί με αυτή τη μεθόδευση για την κλοπή δημόσιας περιουσίας και να αντιτίθεται στην περαιτέρω τσιμεντοποίηση του αστικού περιβάλλοντος, ιδίως σε μια πόλη που στερείται σε εξωφρενικό βαθμό ελεύθερους χώρους. Πόσο εύκολο όμως είναι να κάνει κανείς πράξη αυτή τη διακήρυξη, αν είναι στη δημοτική αρχή μιας περιοχής και ξέρει ότι ενδεχόμενη άρνησή του μπορεί να σημαίνει ότι η πόλη του θα παραμείνει χωρίς αθλητικές εγκαταστάσεις, και ότι επιπλέον θα δυσαρεστήσει τους οπαδούς της τοπικής ομάδας που «θέλουν το γήπεδό τους» και θα αντιπαρατεθεί με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα;
Αυτή είναι η δυσκολία που φαίνεται να αντιμετωπίζει η δημοτική αρχή στη Νέα Σμύρνη. Μια δημοτική αρχή που στηρίχθηκε από τον Συνασπισμό και τον ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο λόγω του θετικού της έργου, αλλά και επειδή έπαιρνε σαφή θέση απέναντι σε άλλους υποψηφίους που άνοιγαν διάπλατα την πόρτα στη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Σήμερα, όμως, ξεχνώντας αυτές τις προεκλογικές δεσμεύσεις, ο δήμαρχος Νέας Σμύρνης και πολλοί δημοτικοί σύμβουλοι της αριστεράς, προωθούν ένα τέτοιο έργο (αυτό της κατασκευής νέου γηπέδου για τον Πανιώνιο) παρά τις διαφορετικές αποφάσεις τόσο του Συνασπισμού όσο και του ΣΥΡΙΖΑ.
Φυσικά, η δημοτική αρχή της Νέας Σμύρνης διαφοροποιείται από τον τρόπο που έχουν χειριστεί παρόμοια θέματα άλλοι δημοτικοί άρχοντες (βλ. π.χ. τη στάση Κακλαμάνη για το γήπεδο του Παναθηναϊκού). Αναγνωρίζει κατ’ αρχήν ότι το σχέδιο του ιδιοκτήτη της ΠΑΕ κ. Τσακίρη θα έχει αρνητικές επιπτώσεις, και προτείνει κάποιες λύσεις για να τις περιορίσει. Παρόλα αυτά, αποδέχεται πλήρως τη λογική της ιδιωτικής κατασκευής του γηπέδου, και παραιτείται από κάθε προσπάθεια για ριζικά διαφορετική προσέγγιση του ζητήματος.
Τέτοια ζητήματα, όμως, που επιχειρούν να ενσωματώσουν την αριστερά στο άρμα μιας δήθεν ρεαλιστικής (αλλά επιζήμιας) πολιτικής, δεν μπορεί παρά να προσεγγίζονται από θέσεις αρχής: Είμαστε αντίθετοι στην καταστροφή του περιβάλλοντος στο όνομα οποιασδήποτε ποδοσφαιρικής ομάδας, ακόμη και όταν είμαστε οπαδοί της. Είμαστε αντίθετοι στο σφετερισμό δημόσιας γης (δεν μας περισσεύει άλλωστε). Είμαστε αντίθετοι στη μετατροπή της αριστεράς σε όχημα που θα νομιμοποιήσει την αποστασιοποίηση της πολιτείας από τις υποχρεώσεις της.
Κυρίως όμως είμαστε αντίθετοι στην εν κρυπτώ και συγκεντρωτική διαχείριση θεμάτων ευρύτατου ενδιαφέροντος και στη μετατροπή της διαδικασίας χάραξης πολιτικής σε προσωπική υπόθεση οποιουδήποτε. Είμαστε αντίθετοι γιατί βασική αρχή για κάθε αριστερό άνθρωπο είναι να λειτουργεί συλλογικά και να συναποφασίζει, ιδίως για εκείνα τα ζητήματα όπου ανακύπτουν διαφορετικές απόψεις. Δυστυχώς, ο δήμαρχος Ν. Σμύρνης, αν κρίνουμε και από τα πρόσφατα άρθρα του στον τοπικό τύπο, βλέπει τα πράγματα διαφορετικά. Προτιμά να ποινικοποιεί κάθε διαφορετική άποψη, να απαξιώνει τις συλλογικές αποφάσεις, αλλά και τα κινήματα πολιτών. Μια αριστερή δημοτική αρχή, όμως, πρέπει να αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και όχι να μιμείται η ίδια το παράδειγμα αντίπαλων πολιτικών χώρων.
Βαμβουρέλλη Μαρία, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Καραγιώργος Πέτρος, μέλος Π.Κ. Ν. Κόσμου, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Μπίστης Αλέξανδρος, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Πάντος Παναγιώτης, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Τσουκαλά Φιλιώ, μέλος Π.Κ. Ν. Σμύρνης, μέλος ΚΠΕ ΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου