Νομίζω ότι δεν υπάρχουν δικαιολογίες ούτε για τον Εβαλντ Λίνεν (που είχε όλους τους παίκτες στη διάθεσή του...) αλλά ούτε για τους παίκτες που είχαν να αντιμετωπίσουν τον... Αστέρα Τρίπολης και όχι τη... Ρεάλ Μαδρίτης! Η εμφάνιση στη Τρίπολη ήταν τραγική!
Είναι δυνατόν να ξεκινάμε τον αγώνα με έναν επιθετικό; Πόσο θα αντέξει ο Τζιμπούρ να τρέχει πάνω – κάτω, δεξιά – αριστερά; Να εκτελεί φάουλ, να εκτελεί κόρνερ, να κάνει φάσεις; Πόσο; Για πόσο ακόμα ο Κουμορτζί θα...ψάχνεται; Για πόσο ακόμα θα βλέπουμε τον Μάκο δεξί χαφ (ωραία έμπνευση...); Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Ούτε για τον Λίνεν, ούτε για τους παίκτες. Με εξαίρεση τον Μίροσλαβ Κένινγκ και τον Ράφικ Τζιμπούρ οι υπόλοιποι πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη από τους ηρωϊκούς Πανιώνιους που αψήφησαν το κρύο, τη βροχή και βρέθηκαν δίπλα στην ομάδα τραγουδώντας επί 90 λεπτά. Λίγο σεβασμό στους «κυανέρυθρους» φιλάθλους και όχι μόνο πανηγυράκια μετά από νίκες στη Νέα Σμύρνη. Δεν απαιτούμε τίτλους, δεν απαιτούμε τρελά πράγματα. Θέλουμε να βλέπουμε την ομάδα όπως στο «Ερνεστ Χάπελ» της Βιέννης. Με πάθος, με δύναμη, με τσαμπουκά. Δεν θέλουμε να βλέπουμε ΔΗΜΟΣΙΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ. Ούτε στον αγωνιστικό χώρο, ούτε στον πάγκο.
Υ.Γ. 1 Αγαπητέ (με όλη τη σημασία της λέξεως...) Εβαλντ για πολλοστή φορά σ’ άκουσα να δηλώνεις ότι δεχθήκαμε γελοίο γκολ. Μήπως πρέπει να κάνεις κάτι για να μην δεχόμαστε γελοία γκολ; Και με την ευκαιρία. Για πολλοστή φορά σε αποτυχία δεν άκουσα αν έχεις εσύ μερίδιο ευθύνης. Εχεις;
Υ.Γ. 2 Εμφάνιση που νικάει (εκτός έδρας μάλιστα...) αλλάζει; Δεν αλλάζει κύριοι!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου