Πριν από δέκα χρόνια...

Ηταν 29 Απριλίου 1998 και στο Στάδιο Καραϊσκάκη ο ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ κατακτούσε το δεύτερο κύπελλο στην υπεραιωνόβια ιστορία του. Παρά την άσχημη παρουσία στο πρωτάθλημα, το 1998 κατέκτησε ξανά το κύπελλο, αν και στους πρώτους γύρους δυσκολεύτηκε απέναντι σε μικρές ομάδες. Αφού απέκλεισε τους: Πανελευσινιακό (1-3, 3-0), Ορφέα Αιγ. (0-0, 1-0), Απόλλωνα Κ. (4-2, 2-0), ΠΑΟΚ (1-0, 1-1), στον τελικό νίκησε τον Παναθηναϊκό με 1-0 με γκολ του Ναλιτζή (53΄). Την ομάδα αποτελούσαν οι: Στρακόσια, Μπουγάς, Βόκολος, Ιωαννίδης, Κατσιαμπής (78΄ Θ. Καρασαββίδης), Μένταν (65΄ Κάφαλης), Απ. Μάντζιος, Ναλιτζής (73΄ Βάσμπεργκ), Καμίτσης, Σαπουντζής, Τάκης Φύσσας. Προπονητής: Χρήστος Εμβολιάδης. Το επόμενο έτος 1998-99 είχε εντυπωσιακή πορεία στο Κύπ. Κυπελλούχων, φτάνοντας ως τα προημιτελικά.

Ο Χρήστος Εμβολιάδης θυμάτε...

«Αισθάνομαι πολύ τυχερός που συνέδεσα το όνομα μου με τις δύο κορυφαίες σττιγμές του Πανιωνίου, την κατάκτηση των δύο κυπέλλων.
Σίγουρα ο τίτλος του 1979 απέναντι στην ΑΕΚ ήταν πιο γλυκός, αφού ήταν ο πρώτος για τον Πανιώνιο. Αντιμετωπίζαμε μια ομάδα που είχε ήδη αναδειχθεί πρωταθλήτρια, οι περισσότεροι παίκτες της ήταν διεθνείς και βρέθηκε από πολύ νωρίς μπροστά στο σκορ, με 1-0. Στο ημίχρονο ο προπονητής μας, Πάνος Μάρκοβιτς, αφού έβαλε ως αλλαγή τον Μωραϊτέλη μας είπε, «τώρα βγείτε και δείξτε ποιοι είστε». Καταφέραμε όχι μόνο να γυρίσουμε το ματς, αλλά να φθάσουμε στο θριαμβευτικό 3-1 με γκολ των Αναστόπουλου, Λίμα και Παθιακάκη. Προσωπικά είχα κάνει πολύ καλό παιχνίδι παίζοντας μαν του μαν τον Ντούσαν Μπάγεβιτς, που ήταν απ’ τα μεγάλα ατού της ΑΕΚ», θυμάται ο Εμβολιάδης για το πρώτο κύπελλο και αμέσως περνάει 19 χρόνια μετά.
«Στον δεύτερο τελικό, το 1998 απέναντι στον Παναθηναϊκό, λειτούργησα περισσότερο σαν φίλος παρά σαν προπονητής, με τους παίκτες. Όλη η ομάδα, άλλωστε, είμασταν σαν μια οικογένεια. Συνήθως οι ομιλίες στα αποδυτήρια για την αναλυση του αντιπάλου κρατούσαν μισή ώρα και παραπάνω. Πριν τον τελικό τους μίλησα μονο πέντε λεπτά για να μην τους αγχώσω. Τους είπα ότι πέρα από δύο παίκτες, όπως ο Βαζέχα, κι ο Γεωργιάδης, δεν έχουμε να φοβηθούμε κάποιο άλλο παίκτη, αρκεί να παίξουμε ελεύθερα δίνοντας το καλύτερο που μπορούμε. Μαζί με τον Μαυρίκη τους είπαμε να μπουν στο γήπεδο και να χαρούν την βραδιά του τελικού που μπορεί να είναι μοναδική στην ζωή τους και την καριέρα τους. Ότι δεν έχουμε να χάσουμε τίποτε αν ηττηθούμε, αλλά αν κερδίσουμε θα μείνουν στην ιστορία».